ยามนภามืดฟ้าดาราหม่น จะมืดมนเท่าไร
ตรงนี้ยังสดใส เพราะมีเธอชิดใกล้สบตา
ยามสายลมพลิ้วในคืนค่ำ ยังอุ่นใจทุกครา
ทุกคืนคะนึงแต่เธอยามนิทรา
ชื่นอุราสองเรามาผูกพัน
เธอหนอเธอฉันมีแต่เธอในหัวใจ
เธอหนอเธอไม่มีผู้ใดเทียมเท่าทัน
มีแค่เธอผู้เดียวชะตาได้หมายมั่น
คนสำคัญของฉันเสมอ
เพียงชาติใดถ้าเราไม่อาจได้คู่กัน
ในชาตินั้นจะยอมเปลี่ยวใจถ้าไร้เธอ
จะชาติใดขอใจติดตามไปพบเจอ
เธอหนอเธอ ฉันเป็นของเธอผู้เดียว
เธอหนอเธอฉันมีแต่เธอในหัวใจ
เธอหนอเธอไม่มีผู้ใดเทียมเท่าทัน
มีแค่เธอผู้เดียวชะตาได้หมายมั่น
คนสำคัญของฉันเสมอ
เพียงชาติใดถ้าเราไม่อาจได้คู่กัน
ในชาตินั้นจะยอมเปลี่ยวใจถ้าไร้เธอ
จะชาติใดขอใจติดตามไปพบเจอ
เธอหนอเธอ
ฟ้าดินแยกเราเท่าไรไม่ขาด
ภพชาติพรากเราห่างกันไม่ได้
เมื่อบุพเพสันนิวาสมั่นหมายให้เจอ
เธอหนอเธอ ฉันเป็นของเธอผู้เดียว